Μεσιάν, Ολιβιέ

(Eugene Prosper Charles Olivier Messiaen, Αβινιόν 1908 – 1992). Γάλλος συνθέτης. Σπούδασε σύνθεση με τους Μαρσέλ Ντιπρέ και Πολ Ντικά, ενώ πολύ σύντομα επιβλήθηκε ως οργανίστας. Το 1936 ίδρυσε μια μουσική εταιρεία και αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νέας γαλλικής μουσικής παιδείας. Απέκτησε μεγάλο τμήμα της ρυθμικής του έμπνευσης από ελληνικούς και ινδιάνικους ήχους μεταξύ άλλων, ενώ από τη δεκαετία του 1940 και μετά η βασική πηγή του για την άντληση μελωδιών υπήρξε το κελάηδημα των πουλιών. Χαρακτηριστική έκφραση αυτής της εμμονής του αποτελεί το γεγονός ότι ταξίδεψε σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο παρατηρώντας και καταγράφοντας τα τραγούδια διάφορων πτηνών. Η ποικιλία των τεχνικών μεθόδων που εφάρμοζε του προσέφερε τη δυνατότητα να διανύσει ένα ανεξάρτητο καλλιτεχνικό μονοπάτι, τη στιγμή που η πλειονότητα των ευρωπαίων συνθετών επέλεγε είτε ένα νεοκλασικό ύφος, είτε την οδό της δωδεκάτονης μετρικής προσέγγισης. Η καλλιτεχνική του αυτονομία διασφαλιζόταν και από τον παράγοντα της πίστης του στον ρωμαιοκαθολικισμό, που επέδρασε πολύ έντονα στο έργο του. Η όπερά του Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης (1983) εκφράζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον συγκερασμό των ήχων των πουλιών, της λιτής ζωής του αγίου και των ποικίλων τεχνικών μεθόδων του Μ. Συνέθεσε έργα για ορχήστρα, χορωδία και μουσική δωματίου, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται τα Λειτουργία για οκτώ υψίφωνους και τέσσερα βιολιά (1933), Το ξύπνημα των πουλιών (1953), Εξωτικά πουλιά (1956), Η αναμονή ανάστασης των νεκρών (1965), Χρώματα της ουράνιας πολιτείας (1967), Η μεταμόρφωση (1969) κ.ά. Συνέταξε ακόμη μια πραγματεία με τίτλο Τεχνική της μουσικής μου γλώσσας (1944). Από το 1955 δίδαξε στο κονσερβατουάρ του Παρισιού.